فرنوش زارعی؛ حامد جنیدی؛ پرویز کرمی
چکیده
در این مطالعه اثر تبدیل مرتع به جنگلکاری بر میزان تصاعد کربن آلی خاک در دو تودۀ جنگلکاری سرو نقرهای و داغداغان و مرتع مجاور در محدودۀ شهر سنندج بررسی شد. برای بررسی میزان تصاعد کربندیاکسید به روش تله قلیایی با اتاقک بستۀ ساکن به صورت ماهیانه با 5 تکرار در هر تیمار و به مدت یک سال انجام گرفت. آنالیز تصاعد کربندیاکسید ...
بیشتر
در این مطالعه اثر تبدیل مرتع به جنگلکاری بر میزان تصاعد کربن آلی خاک در دو تودۀ جنگلکاری سرو نقرهای و داغداغان و مرتع مجاور در محدودۀ شهر سنندج بررسی شد. برای بررسی میزان تصاعد کربندیاکسید به روش تله قلیایی با اتاقک بستۀ ساکن به صورت ماهیانه با 5 تکرار در هر تیمار و به مدت یک سال انجام گرفت. آنالیز تصاعد کربندیاکسید با تجزیه واریانس یک طرفه و برای مقایسۀ میانگینها از آزمون دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد میزان تصاعد کربن در تیمار مرتع، سرونقرهای و داغداغان به ترتیب 94/110، 92/104 و 22/91 کیلوگرم در هکتار در ماه و میزان تصاعد کربندیاکسید 78/ 406، 71/384 و 48/334 کیلوگرم در هکتار در ماه است.میزان تصاعد کربن و کربن دیاکسید در مدت 12 ماه در منطقۀ مورد نظر در سطح خطای 5 درصد نیز معنیدار شد، که بیشترین میزان تصاعد کربن و کربندیاکسید در مهر ماه و کمترین میزان در مرداد بوده است.از نظر توزیع فصلی، میزان تصاعد کربن در تیمار مرتع و سرونقرهای معنیدار نشد، اما در تیمار داغداغان در سطح خطای 5 درصد معنیدار شد، که بیشترین میزان تصاعد کربن و کربندیاکسید به ترتیب در پاییز، بهار، زمستان و تابستان بوده است. در مجموع جنگلکاری با گونههای داغداغان و سرو نقرهای منجر به کاهش میزان تصاعد کربن خاک به ترتیب به میزان 5/5 و 18 درصد نسبت به مرتع مجاور شد. بنابراین با برنامههای مدیریتی مناسب از قبیل تغییر کاربری اراضی میتوان نرخ تصاعد کربن خاک را کاهش داد.